Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Sole chromawe powstają jako pierwotne produkty rozpuszczania chromu w kwasach lub też przez redukcję zakwaszonych roztworów soli chromowych cynkiem bez dostępu powietrza. Są one bardzo nietrwałe i już pod wpływem tlenu z powietrza przechodzą w sole chromowe zarówno w roztworze kwaśnym, jak i zasadowym. Bez dostępu powietrza utlenienie to zachodzi powoli kosztem wody, z której sole chromawe wydzielają wodór. Roztwory soli chromawych, a także ich krystaliczne hydraty mają barwę niebieską. Sole bezwodne, jak np. CrCl2, powstający przez działanie gazowego HC1 na chrom jako higro- skopijna substancja krystaliczna, często są bezbarwne.

Nieco trwalsze są sole chromawe niektórych kwasów organicznych. Spośród nich octan, Cr(CHCOO)2, tworzy czerwone kryształy, trudno rozpuszczalne w wodzie.

Tlenek chromowy, Cr20:), otrzymuje się zwykle przez redukcję chromianów lub dwuchromianów węglem jako produkt pośredni podczas wytwarzania chromu. Powstaje też przez prażenie wodorotlenku chromowego i soli chromowych lotnych kwasów tlenowych. Tworzy proszek -barwy trawiastozielonej: nierozpuszczalny ani w kwasach, ani w zasadach. Może być przeprowadzony w związek rozpuszczalny” najlepiej przez stapianie z wodorosiarczanem potasowym, KHSO.

Poza użyciem do otrzymywania metalu tlenek chromowy stosuje się jako zieloną farbę („zieleń chromową”). Po zadaniu roztworu soli chromowej zasadą strąca się szarozielony galaretowaty osad wodorotlenku chromowego, któremu przypisuje się zwykle wzór Cr(OH):1, choć świeżo strącony osad zawiera zawsze znacznie większe ilości wody, niż wskazuje ten wzór. Wodorotlenek chromowy, otrzymany przez strącenie zasadami w postaci osadu koloidowego, adsorbuje zazwyczaj z roztworu znaczne ilości zanieczyszczeń. Dlatego lepiej otrzymywać go działaniem soli słabych kwasów (węglanów, azotynów), których sole chromowe w roztworze wodnym ulegają całkowitej hydrolizie.