Mocne zasady strącają z roztworów soli Ti31′ ciemnobrunatny bezpostaciowy osad wodorotlenku Ti(OH)3. Otrzymano też i tlenek Ti203, redukując Ti02 wodorem około 1000°C (ciemnofiołkowy proszek krystaliczny),
Do związków trójwartościowego tytanu należy również azotek TiN, powstający we wszystkich reakcjach, w których tytan styka się z powietrzem w temperaturach ponad 800°C. W stanie czystym najlepiej otrzymać go działaniem amoniaku na TiCl4 na gorąco: – 6TiCl4 + 32 NH3 = 6 TiN + Na + 24NH4C1.
Azotek tytanu tworzy substancję stałą barwy brązu, bardzo trudno to pliwą (około 3000°C) i twardą. Na działanie czynników chemicznych jest dość odporny, ulega jednak na gorąco działaniu mocnych zasad i przegrzanej pary wodnej. Tworzy się przy tym tytanian (lub kwas tytanowy), amoniak i wodór.
Ogrzany do 700°C trójchlorek tytanu ulega rozpadowi w myśl równania: – 2TiCl3 = TiClj -f TiOi. Powstający przy tym dwuchlorek jest krystaliczną substancją stałą barwy czarnej, rozkładającą wodę z wydzieleniem wodoru. W podobny sposób powstają dwubromek i dwujodek. Tlenek TiO otrzymano przez redukcję dwutlenku tytanem lub też wodorem w obecności węgla i magnezu w 2000°C i pod ciśnieniem 150 at. Wszystkie związki tytanu dwuwartościowego są jeszcze mniej trwałe niż trójwartościowego i dlatego mało zbadane.
Leave a reply