Kwas wolframowy

Podczas zakwaszania roztworów metawolframianów osad nie powstaje tworzy się bowiem przy tym rozpuszczalny w wodzie kwas metawolframowy, Hr,[H2Wi2C>4y]. Trójtlenek wolframu może też tworzyć złożone kwasy z innymi kwasami tlenowymi, jak np. z kwasem fosforowym HPCWgOjo), krzemowym HSiCWsCoh], borowym H-,[B(W30KI)4] i in. Są one analogiczne do odpowiednich związków molibdenu. Pierwszy z nich tworzy trudno rozpuszczalne sole z większością alkaloidów i dlatego stosuje się go w chemii analitycznej do ilościowego oznaczenia tych zasad organicznych. O budowie „heteropolikwasów” mowa będzie w paragrafie następnym.

Przez działanie wrzącym roztworem H202 na kwas wolframowy lub na wolframiany powstaje kwas nadtlenowolframowy, H2WO, lub nadtlenowolframiany. Tym ostatnim odpowiadają wzory MHWOy lub MWOg. Pierwsze, bezbarwne powstają z roztworów słabo kwaśnych drugie, żółte — z zasadowych wobec nadmiaru H202. Wszystkie nadtlenkowe związki wolframu są nietrwałe.

Przez łagodną redukcję trójtlenku wollramu, np. przez ostrożne prażenie go w strumieniu wodoru, powstaje dwutlenek, W02. Jest to substancja stała barwy brunatnej, o gęstości 12,1 g/cm3, topiąca się w 1300°C. Dwutlenek powstaje też przez działanie pary wodnej na rozżarzony wolfram. Łatwo ulega ponownemu utlenieniu na trójtlenek. Podczas redukcji przejściowo tworzy się tlenek o składzie WOn, barwy ciemnofiołkowej.

Jeżeli redukować kwas wolframowy lub WO3 w zawiesinie wodnej, powstaje błękitny, bezpostaciowy osad, łatwo tworzący roztwory koloidowe. Skład jego zależy w pewnym stopniu od warunków reakcji. Przedstawia on prawdopodobnie koloidowy, uwodniony tlenek W/4Oji, zawierający pewne ilości WO1 lub W02. Pod nazwą błękitu wolframowego używany on bywa niekiedy, podobnie jak błękit molibdenowy, do barwienia tkanin. Reakcja powstawania jego może być też wykorzystywana do celów analitycznych.

Przez redukcje wolframianu sodowego otrzymuje się szereg związków, których skład może być przedstawiony ogólnie wzorem Na„(WO>)n>. Są one bardzo odporne chemicznie, mają dużą zdolność krystalizacji i odznaczają się pięknymi barwami z wybitnym połyskiem metalicznym, jak również dość dobrą przewodnością elektryczną. Związki te, jak np. Na2(W03)a — niebieski, Na2(WO:t)3 — purpurowy, Na/,(W03)5 — pomarańczowy, NasCWOajo — złocistożółty, są używane jako farby pod nazwą brązów wolframowych.