Kwas nadmanganowy znany jest jedynie w roztworach, najwyżej 20°/o-owych. Podczas dalszego stężania następuje rozkład, przy czym wydziela się tlen i strąca się dwutlenek manganu. W roztworze kwas nadmanganowy zachowuje się tak jak kwas mocny, praktycznie całkowicie zdysocjowany. Roztwory te są zabarwione tak samo jak roztwory nadmanganianów i działają silnie utleniająco.
Siedmiotlenek manganu, MnO, powstaje pod działaniem stężonego kwasu siarkowego na nadmanganian potasowy: – 2KMn04 + H2S04 = K2S04 + HaO + Mn,Or. (X)
Jest to ciemna, oleista ciecz o połysku zielonobrunatnym i gęstości – 2,4 g/cm3, krzepnąca w 5,9°C. Z wodą daje kwas nadmanganowy. W bezwodnym kwasie octowym rozpuszcza się z zabarwieniem fiołkowym. Podobnie do analogicznego związku chloru, siedmiotlenek manganu działa silnie utleniająco. Substancje organiczne w zetknięciu z nim zapalają się, często z wybuchem. Ogrzany do 40—50°C, MmCb wydziela fioletowe pary, a już około 55°C rozkłada się z lekkim wybuchem na tlen i Mn02, który tworzy ciemnobrunatne dymy.
Przez działanie bezwodnym fluorowodorem na stały nadmanganian potasowy powstaje tlenofluorek manganu („fluorek permanganylu”), odpowiadający fluorkowi perchlorylu, CIO3F (§ 129): KMn04 + 2HF > MnOaF + H20 + KP.
Z lepszą wydajnością związek ten można otrzymać w reakcji nadmanganianu z kwasem fluorosulfonowym: KMn04 + 2HSO3F = M11O3F + KSO3F + HSS04.
Jest to ciecz barwy ciemnozielonej, krzepnąca w —38°C, rozkładająca się powyżej 0°C na Mn02, MnF2 i tlen. Pod wpływem wody ulega natychmiast hydrolizie na HMn04 i HF. Cząsteczka Mn03F ma kształt trójkątnej piramidy równobocznej z atomem fluoru u wierzchołka i atomem Mn w środku. Odległości międzyatomowe wynoszą: Mn —F«1 1,724 A, Mn — 0 = 1,586 A kąt O—Mn—F = 108°27′.
Leave a reply