U fluorku i bromku chromowego spotkać się można na ogół z podobnymi stosunkami, jak u chlorku. Jodek natomiast jest znany jedynie w postaci bezwodnej oraz jako dziewięciohydrat, w którym wszystkie trzy atomy jodu połączone są jonowo z chromem.
Prócz chlorowcochrominów chrom trójwartościowy tworży też inne sole o zespolonym anionie, jak żółte tiocyjanochrominy, MąjCrfCNSJg] oraz sole zespolone z niektórymi kwasami organicznymi, jak octowy, szczawiowy i in.
Siarczan chromowy, Cr2(SO,i)}, w stanie bezwodnym tworzy proszek barwy różowofiołkowej, który podobnie jak bezwodny chlorek chromowy rozpuszcza się w wodzie jedynie w obecności środków redukujących. Prócz soli bezwodnej znany jest hydrat o barwie fiołkowej Cr2(S04)3 18H20 oraz kilka hydratów zielonych. Sól fiołkowa w roztworze wodnym zachowuje się normalnie: daje typowe reakcje jonu chromowego, jony SO3- dają się ilościowo strącić z roztworu jako BaS04. Sól tę uważa się więc za siarczan sześcioakwochromowy, [Cr(H2)o]2{S0433 6H2Of odpowiadający fiołkowemu chlorkowi chromowemu. Przez ogrzewanie fiołkowego roztworu siarczanu chromowego zabarwia się on na zielono. Zielone odmiany są uboższe w wodę od soli fiołkowej. Reszty siarczanowe tworzą w nich aniony kompleksowe z jonami Cr3+, wobec czego nie dają się strącić ilościowo solą barową. Otrzymano też zielone siarczany, które w ogóle nie wykazują normalnych reakcji jonów Cr3+ i S04 należy je więc formułować jako kwasy siarczanochromowe, np. H[Cr(S04)2] lub HgfCrfSO/,].
Fiołkowa odmiana siarczanu chromowego tworzy z siarczanami kationów jednowartościowych siarczany podwójne, należące do grupy ałunów (§ 279). Najpospolitszym z nich jest ałun chromowo-potasowy,
KCr(SO/,)2 12H20, powstający ubocznie w dużych ilościach podczas fabrykacji niektórych barwników (np. alizaryny) jako produkt redukcji / dwuchromianu potasowego w obecności kwasu siarkowego. Tworzy du- ’ że ośmiościany regularne barwy fiołkowej o gęstości 1,828 g/cm3, izomorficzne z innymi ałunami. W wodzie rozpuszcza się łatwo (24,4 g na – 100 g wody w 25°C).
Ałun chromowo-potasowy stosuje się w garbarstwie do wyrobu tzw. skóry chromowej oraz w farbiarstwie tkanin bawełnianych jako zaprawa.
Chrom tworzy bardzo liczne i różnorodne sole, zawierające w kationie zespolonym amoniak i zwane ogólnie chromiakami. Cząsteczki amoniaku w chromiakach mogą być zastąpione przez cząsteczki wody, zasad organicznych oraz reszty kwasowe jedno- lub wielowartościowe.
Na zachowaniu się zespolonych soli, głównie chromu, kobaltu i platyny, oparł Werner swoją teorię budowy związków kompleksowych (§ 83).
Leave a reply