Pod względem własności chemicznych tantal jest całkowicie podobny do niobu. Skłonność do występowania w najwyższym stopniu utlenienia (piątym) zaznacza się u tantalu jeszcze silniej niż u niobu.
Pięciotlenek tantalu, Ta20.-„ powstaje przez bardzo silne prażenie sproszkowanego metalu w czystym tlenie lub też przez odwodnienie tzw. kwasu tantalowego. Jest to biały proszek o gęstości 8,02 g/cms, nierozpuszczalny w wodzie i bardzo odporny na działanie takich czynników chemicznych, jak chlor, siarka, siarkowodór, chloro- i bromowodór. W temperaturze białego żaru rozpada się na pierwiastki.
Przez stapianie Ta2Oj z wodorotlenkami litowców powstają tan- talany. W stanie stałym otrzymano orto- i metatantalany oraz sole bardziej złożonych wielokwasów. W roztworach, nawet zasadowych, trwałe są jedynie pięciotantalany. Spośród nich. sól potasowa K7(TasOic) 12H20 jest łatwo rozpuszczalna, natomiast, pięciotantalan sodowy Na7(Ta.r,Oi6)”
2OH2O rozpuszcza się trudno. W nieobecności nadmiaru zasady tanta- lany ulegają hydrolizie, która wobec pH < 6 jest całkowita. Wydziela się wówczas biały, galaretowaty osad uwodnionego pięciotlenku tantalu, zwany kwasem tantalowym. Podobnie jak dla pięciotlenku niobu, prawdopodobnie nie istnieje żaden określony związek TaoOj z wodą i podczas odwadniania kwas tantalowy przechodzi stopniowo w pięciotlenek bezwodny.
Z nadtlenkiem wodoru tantalany zachowują się zupełnie podobnie jak niobiany: powstają nad tle nota ntalany, MTaOg), które po zakwaszeniu przechodzą w kwas nadtlenotantalowy, HTaO/,.
Leave a reply