Znane są ponadto fluorki mieszane o składzie UiFy i UF, pośrednim pomiędzy UF4 i UF5. Przez redukcję czterofluorku uranu glinem w 900°C otrzymuje się trójfluorek UFS — substancję stałą barwy czarnej, trudno topliwą i nierozpuszczalną w wodzie. W zwykłej temperaturze jest dość trwały, lecz w 100°C szybko ulega utlenieniu. Ogrzany bez dostępu powietrza do 1000°C, dysproporcjonuje się w myśl równania: – 4UF3 — 3UF4 + U .
Czterof luorek, UF/, powstaje przez działanie HF na dwutlenek uranu w 550°C lub przez strącanie jonami F— z wodnych roztworów soli Ulv, W tej drugiej metodzie otrzymuje się hydrat o składzie UF4 2,5H20. Bezwodny UF4 ma barwę zieloną, jest nielotny, trudno topliwy i prawie nierozpuszczalny w wodzie. Stanowi materiał wyjściowy do otrzymywania zarówno metalicznego uranu, jak i sześciofluorku.
Sześciofluorek, UFc otrzymuje się najczęściej przez działanie na czterofluorek wolnym fluorem (I) powyżej 220°C lub też tlenem w 800°C II—IV): UF4-bF2 = UF6, (I) – 2UF4K02 = UF6 + U02F2, (II) U02F2 + H2 = U02 + 2HF , (III) U02 + 4HF = 2H20 + UF4. (IV)
Powstaje on również obok czterofluorku pod działaniem fluorowodoru na pięciochlorek uranu: – 2 UC16 + 10 HF = UF6 + UF + 10 HC1 (V) Woda hydrolizuje go na HF i tlenofluorek, U02F2.
Dzięki swej lotności sześciofluorek jest wykorzystywany do rozdzielania izotopów uranu metodą termodyfuzji (§ 106, punkt 3). Trójchlorek, UCI3 można otrzymać przez redukcję czterochlorku wodorem lub glinem albo też działaniem chlorowodoru na wodorek uranu w 350°C: UH3 + 3HC1 = UC13 + 3H2.
Tworzy ciemnoczerwone kryształy, łatwo rozpuszczalne w wodzie, którą rozkłada z wydzieleniem wodoru, przechodząc w czterochlorek. Czterochlorek uranu, UC14 otrzymuje się najlepiej z dwutlenku działaniem czterochlorku węgla, fosgenu, pięciochlorku fosforu lub innych czynników chlorujących: U02 -|- CC14 = UC14 + C02.
W wodzie rozpuszcza się dość łatwo, ulegając daleko posuniętej hydrolizie. Pod działaniem chloru czterochlorek przechodzi w pięciochlorek, który w 120—150°C dysproporcjonuje się na czterochlorek i sześciochlo- rek: – 2uci = uci + troi6
Ten ostatni może też być otrzymany działaniem na mieszaninę UCb, i UCI5 chlorem w 350°C lub mieszaniną chloru i CCI4 w fazie ciekłej. Jest znacznie mniej trwały od sześciofluorku i w wyższej temperaturze ulega termicznemu rozkładowi na UCI4 i CI2.
Bromki i jodki uranu zachowują się na ogół podobnie do chlorków, od których są mniej trwałe. Wszystkie chlorki, bromki i jodki uranu są mniej lub więcej wrażliwe na działanie wilgoci, pod wpływem której ulegają hydrolizie. Ogrzewane w tlenie, przechodzą w tlenek, U3OS.
Leave a reply