Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Pięciof luorek tantalu, TaF5, tworzy się przez bezpośrednie łączenie pierwiastków lub też działaniem ciekłego fluorowodoru na pięciotlenek, jako bezbarwna substancja stała topiąca się w 97°C i wrząca w 229°C. Z fluorkami litowców TaF5 tworzy sole zespolone typu M[TaF(j] i M2[TaF7], Sole tego drugiego typu są częściej spotykane. Spośród nich trudno rozpuszczalny fluorotantalan potasowy, K2[TaF7], ma znaczenie dla oddzielenia tantalu od niobu.

Pięciochlorek tantalu, TaCl5, powstaje podczas spalania sproszkowanego metalu w strumieniu chloru. Podobnie jak analogiczny związek niobu, może on być też otrzymany działaniem chlorków niektórych niemetali (PCI5, CCI4 i in.) na pięciotlenek tantalu. Reakcja ta z tlenkiem tantalu przebiega znacznie powolniej, tak że przez działanie np. czterochlorkiem węgla na mieszaninę tlenków można przeprowadzić daleko idące rozdzielenie pierwiastków.

Pięciochlorek tantalu jest substancją stałą, żółtawą, o gęstości 3,68 g/cm3, topiącą się w 216°C i wrzącą w 240°C. Nie tworzy soli zespolonych z chlorkami litowców, może natomiast w niskich temperaturach przyłączać do 12 cząsteczek amoniaku. Podobny do pięcio- chlorku, lecz mniej trwały jest pięciobromek TaBr5 barwy żółtej (tt. 240°C, tw. 320cC).

Pięciohalogenki pod wpływem wody ulegają hydrolizie bezpośrednio na chlorowodór 1 kwas tantalowy. Pośrednie tworzenie się tlenohalo- genków typu TaOX lub Ta02X nie zostało stwierdzone.