Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Podczas ogrzewania różowych roztworów chlorku kobaltawego następuje zmiana ich barwy na niebieską. Taka sama zmiana barwy zachodzi też wskutek dodania stężonego kwasu solnego lub halogenków litowców. Zmianę tę tłumaczy się przekształceniem różowych jonów [CofHOJo]24 w zespolone jony chlorokobaltawe. Zostały też otrzymane w stanie stałym odpowiednie sole, chlorokobaltyny o wzorach MfCoClg], M2[COC14] i M3[COC13].

Tkanina jedwabna napojona rozcieńczonym roztworem chlorku kobaltawego służyć może do badania zmian wilgotności powietrza, a tym samym do przewidywania stanu pogody w powietrzu wilgotnym przybiera ona barwą bladoróżową, która w miarę zmniejszania się zawartości wilgoci coraz bardziej przechodzi w niebieską.

Roztwór CoCl2 był też używany jako tzw. „atrament sympatyczny”. Pismo wykonane takim atramentem jest prawie niewidoczne, występuje natomiast wyraźnie po podgrzaniu.

Bromek kobaltawy, CoBra, i jodek kobaltawy, CoJ>, zachowują się na ogół podobnie do chlorku. W stanie bezwodnym są one zielone. Wywodzące się od nich sole zespolone również zostały otrzymane. Skład ich odpowiada najczęściej wzorowi M2{CoX/,]. Znane są też liczne halogenki zasadowe.

Azotan kobaltawy, Co(NCh)2, wytwarzany najlepiej przez rozpuszczenie kobaltu albo jego tlenku lub węglanu w rozcieńczonym kwasie azotowym, wydziela się z roztworu jako sześciohydrat. Tworzy karminowoczerwone kryształy, rozpływające się na powietrzu i łatwo rozpuszczalne w wodzie. Znajduje zastosowanie jako odczynnik w laboratorium analitycznym. W stanie bezwodnym nie udało się go otrzymać, gdyż jeszcze przed utratą całkowitej ilości wody rozkłada się z wydzieleniem tlenków azotu i pozostawieniem tlenku kobaltawo-ko- baltowego, CoaOv