Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

W związkach prostych kobalt występuje przeważnie z wartościowością + 2 (związki kobaltawe). Otrzymano też pewną liczbę związków, wywodzących się od kobaltu trójwartościowego (związki kobaltowe). Prawdopodobne jest też istnienie kobaltu czterowartościowego w dwutlenku Co02, którego jednak nie otrzymano dotychczas w stanie czystym.

Wśród związków zespolonych kobaltu związki kobaltawe odgrywają natomiast mniejszą rolę, bez porównania liczniejsze i trwalsze zaś są związki kobaltowe. W nielicznych wreszcie związkach zespolonych stwierdzono występowanie kobaltu z wartościowością -1, podobnie jak żelazo w solach Roussina.

Tlenek kobaltawy, CoO, otrzymuje się jako oliwkowozielony, nierozpuszczalny w wodzie proszek podczas prażenia wodorotlenku lub węglanu kobaltawego bez dostępu powietrza. Ogrzewany w strumieniu wodoru, ulega on redukcji na metal. Odpowiedni wodorotlenek, Co(OH)2, strąca się po dodaniu do roztworu soli kobaltawej mocnej zasady jako bezpostaciowy osad barwy niebieskiej, która po pewnym czasie stania w zetknięciu z roztworem przechodzi w różową. W powietrzu wodorotlenek kobaltawy powoli ulega utlenieniu podobnie jak wodorotlenek żelazawy i przechodzi w ciemnobrunatny uwodniony tlenek kobaltowy, Co203arH20. Po dodaniu silnych środków utleniających, jak podchloryny, woda bromowa, nadtlenek wodoru, utlenienie zachodzi szybciej i prowadzi prawdopodobnie częściowo do powstawania czarnego dwutlenku Co02 w postaci uwodnionej.

Zachowując pewne ostrożności można tlenek kobaltowy otrzymać w stanie bezwodnym, zwykle jednak podczas ogrzewania odszczepia się również częściowo tlen i powstaje czarny tlenek kobaltawo-kobalto- wy, C03O4, który się tworzy również podczas prażenia CoO lub CofNO, w niezbyt wysokich temperaturach. W temperaturach wyższych C03O4 przechodzi z powrotem w CoO.