Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Siarczan kobaltawy, CoSCb,, otrzymywany w sposób analogiczny do azotanu, wydziela się z roztworu w postaci ciemnoczerwonych kryształów jednoskośnych o składzie CoSCb, 7H-20, izomorficznych z siarczanem żelazawym. W wodzie rozpuszcza się łatwo (w 0°C — 25 5 g, w 20°C — 36 g, w 40CC — 50 g soli na 100 g wody). Powy żej 40°C fazą współistniejącą z nasyconym roztworem jest sześcio- hydrat, powyżej zaś 71 °C — jednohydrat, którego rozpuszczalność z temperaturą maleje (w 71°C — 63,4 g, w 100°C — 38,9 g na 100 g wody). Przez krystalizację z roztworu stężonego kwasu siarkowego można otrzymać sól bezwodną.

Podobnie jak siarczan żelazawy, CoS04 tworzy siarczany podwójne z siarczanami litowców i amonu, np. (NH/JiSO/, C0SO4 6H20, izomorficzny z solą Mohra. Zostały również otrzymane siarczany zasadowe.

Siarczek kobaltawy, CoS, strąca się z zasadowych roztworów soli kobaltawych po dodaniu siarczków litowców lub amonu jako czarny bezpostaciowy osad, nierozpuszczalny w wodzie, natomiast tworzący z nią brunatne roztwory koloidowe. Świeżo strącony siarczek rozpuszcza się w kwasach, nawet rozcieńczonych («-CoS). Po staniu jednak przez czas jakiś w zetknięciu z roztworem, szybciej z dostępem powietrza siarczek kobaltawy przechodzi w odmianę krystaliczną (6-C0S), która już się nie rozpuszcza w kwasach, a jedynie w wodzie królewskiej. Znane są też siarczki o składzie Co2S3, C03S4 i CoS2. Ten ostatni ma krystaliczną strukturę analogiczną do pirytu.