Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Siarczan rtęciowy, HgSOi( powstaje przez parokrotne odparowanie rtęci ze stężonym kwasem siarkowym lub przez rozpuszczenie tlenku rtęciowego w kwasie siarkowym. Rozpuszcza się on klarownie jedynie wobec nadmiaru kwasu i krystalizuje z roztworu w postaci je- dnohydratu. W czystej wodzie ulega hydrolizie, przy czym wydziela się żółta sól zasadowa o składzie HgS04 2HgO. Sól ta, znana już w XVI w. pod nazwą turpethum minerale, używana była w lecznictwie.

Azotan rtęciowy, Hg(NOa)2, otrzymywany przez rozpuszczenie rtęci w nadmiarze kwasu azotowego, wydziela się po odparowaniu roztworu jako jednohydrat o bezbarwnych kryształach, rozpływających się w wilgotnym powietrzu. Podobnie jak siarczan, ulega daleko posuniętej hydrolizie.

Z solami rtęciowymi kwasów tlenowych, ulegającymi w roztworze daleko posuniętej dysocjacji elektrolitycznej, amoniak tworzy osady, które można uważać za sole, tzw. zasady Miliona. Samą zasadę otrzymuje się działaniem wodnego roztworu amoniaku na żółty tlenek rtęciowy, jako bladożółty krystaliczny osad o składzie HgNOaHr,, nierozpuszczalny w wodzie. Budowie zasady Miliona odpowiada prawdo- podobnie wzór strukturowy I:

Podczas odwadniania zasada przechodzi w związek uboższy w wodę (II) barwy żółtobrunatnej, a następnie w związek III. Ten ostatni pod wpływem uderzenia lub ogrzania do 130°C rozkłada się z głośnym wybuchem.

Sole, jakie zasada Miliona tworzy z kwasami, wyprowadza się ze związku II. Spośród nich zasługuje na uwagę jodek, powstający pod działaniem amoniaku na jodortęcian potasowy (odczynnik N e s s 1 e r a, por. § 353): – 2[HgJJa- + NH3 -f 3OH = [OHg,NH2].T + 7.T 1 iH,().