Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Podczas ogrzewania kwasu «-tytanowego w celu odwodnienia rozżarza się on raptownie po osiągnięciu określonej temperatury. Zjawisko to zostało zaobserwowane i na niektórych innych tlenkach, które wytrącają się z roztworu jako osady bezpostaciowe, np. ZrC>2, Ta205, Cr203, Fe203 i in. Polega ono na przejściu bezpostaciowego tlenku w określonej temperaturze w stan krystaliczny, a wydzielające się przy tym ciepło krystalizacji powoduje gwałtowne podwyższenie jego temperatury.

Dwutlenek tytanu stosowany jest na coraz większą skalę jako biała farba (biel tytanowa), trwalsza od bieli ołowianej, a lepiej kryjąca niż biel cynkowa. Wobec wysokiej temperatury topnienia używa się go również jako środka zmętniającego do wyrobu szkła mlecznego i emalii zamiast stosunkowo drogiego dwutlenku cyny. Zabarwiony przez domieszkę związków żelaza na kolor lekko żółty, TiOi stosowany jest do wyrobu glazur na porcelanie oraz w technice dentystycznej.

Sole otrzymane przez rozpuszczenie kwasu tytanowego w roztworach wodorotlenków noszą nazwę tytanianów. Mają one przeważnie skład wyrażony wzorem M2TiO:i (metatytaniany) i zawierają ponadto różne ilości wody krystalizacyjnej. Przez stapianie z bezwodnymi wodorotlenkami litowców można też otrzymać ortotytaniany, M4Ti04 oraz wielo- tytaniany, zawierające na 1 g-cz. tlenku zasadowego więcej niż 1 g-cz. TiCh. Tytaniany litowców tworzą klarowne roztwory jedynie wobec nadmiaru wolnej zasady. W czystej wodzie ulegają hyrolizie z wydzieleniem bezpostaciowego kwasu tytanowego. Do metatytanianów zaliczyć można występujące w przyrodzie minerały perowskit, CaTiO:) oraz ilmenit, FeTiC>3.