Związki platyny

W związkach platyna występuje prawie wyłącznie jako pierwiastek dwu- i czterowartościowy. Związki te są wszystkie dość nietrwałe i podczas ogrzewania do 'niezbyt wysokiej temperatury rozkładają się z wydzieleniem wolnego metalu w postaci subtelnie rozdrobnionej. Jak wszystkie metale z rodziny platynowców, tak i platyna skłonna jest do tworzenia związków zespolonych. Proste związki platyny są niezbyt liczne i zwłaszcza w roztworze łatwo przechodzą w zespolone.

Tlenki platyny nie tworzą się w reakcji bezpośredniej, aczkolwiek platyna w niezbyt wysokiej temperaturze zdolna jest wchłonąć do 2% tlenu. Na drodze pośredniej otrzymano związki tlenowe platyny odpowiadające stopniom utlenienia +2, +3, + 4 i 4-6. Tlenek platynawy, PtO, w stanie czystym nie jest znany. Przez działanie rozcieńczonymi roztworami wodorotlenków litowców na chloroplatyniny M2[PtCl4] strąca się czarny osad wodorotlenku platynawego, który po wysuszeniu w strumieniu CCń w 120—150°C ma skład Pt(OH)2. Podczas ogrzewania rozkłada się on na wodę, tlen i platynę. Również i tlenek PtiOj znany jest jedynie w postaci uwodnionej. Stosunkowo najtrwalszym tlenkiem platyny jest dwutlenek, Pt02. Przez działanie węglanami li- toweów na roztwory chloroplatynianów na gorąco strąca się czerwono- brunatny osad wodorotlenku platynowego: [Ptci6p 200 -4ii,o=diCi -i 200, r Hs[Pt(OH),].

Poddany łagodnemu ogrzewaniu osad ten traci wodę i przechodzi w dwutlenek. Zanim jednak nastąpi całkowite odwodnienie, rozpoczyna się rozkład dwutlenku na składniki, przy czym niższe tlenki nie powstają.