Wskutek małego stopnia dysocjacji HgCl2 w roztworze równowaga, wyrażona równaniem (IV), a więc i równowaga reakcji (V) zostaje silnie przesunięta na prawo. Z chlorkami litowców chlorek rtęciowy tworzy związki zespolone typu MfHgCy i MjtHgChJ. Roztwory ich mają odczyn obojętny. Daje on też związki podwójne z innymi solami.
Chlorek rtęciowy jest silną trucizną. Już 0,2—0,4 g, wprowadzone do przewodu pokarmowego dorosłego człowieka, działają śmiertelnie. Rozcieńczone roztwory sublimatu stosowane są w lecznictwie jako bardzo skuteczny środek antyseptyczny i dezynfekcyjny. Używa się ich także do impregnacji drewna. Aby uniknąć pomyłek mogących mieć fatalne następstwa, roztwory używane w lecznictwie zabarwia się na kolor różowy za pomocą barwnika eozyny.
Bromek rtęciowy, HgBr2, różni się od chlorku mniejszą rozpuszczalnością (0,62 g na 100 g wody w 25°C. Jodek rtęciowy, HgJ2, powstaje w postaci osadu o jaskrawym zabarwieniu ceglastoczerwonym po dodaniu jodku potasowego do roztworu soli rtęciowej. Otrzymać go można również przez rozcieranie rtęci z jodem po zwilżeniu alkoholem. Ogrzany w stanie stałym do 126°C, tetragonalny czerwony jodek rtęciowy przechodzi w odmianę rombową barwy żółtej. Ta druga odmiana tworzy się też przejściowo podczas strącania jodku rtęciowego z roztworu, lecz jako nietrwała w zwykłej temperaturze po krótkim czasie przechodzi w odmianę czerwoną.
Rozpuszczalność jodku rtęciowego w wodzie jest jeszcze mniejsza niż bromku i wynosi 6 mg na 100 g wody w 25cC. Rozpuszcza się on natomiast w alkoholu, benzenie i innych rozpuszczalnikach organicznych, a także w nadmiarze roztworu jodku litowca. W tym ostatnim przypadku powstają łatwo rozpuszczalne związki o wzorze M2[HgJ4], zwane jodortęcianami. Jodortęcian potasowy krystalizuje z roztworu jako dwuhydrat K2[HgJ4] 2H20 w postaci jasnożółtych kryształów.
Leave a reply