Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Sole cerowe, wywodzące się od dwutlenku ceru, są na ogół nietrwałe. W roztworze obojętnym ulegają łatwo hydrolizie, a w kwaśnym działają silnie utleniająco, przechodząc przy tym w związki ceru trójwartościowego. Dzięki temu roztwory siarczanu cerowego, który jest stosunkowo najtrwalszą prostą solą ceru czterowartościowego, używane są niekiedy w chemii analitycznej oraz preparatywnej jako środek utleniający. Roztwory te są zabarwione na kolor brunatnożółty.

Znacznie trwalsze są sole zespolone czterowartościowego ceru, natomiast proste sole cerowe pochodne niektórych kwasów, jak np. kwasu solnego lub azotowego, w ogóle nie są znane. Odpowiednie sole zespolone, jak MafCeCle] lub M2[Ce(NO:i)(i], są zabarwione na intensywny kolor czerwony.

Lantanowce przedstawiają grupą pierwiastków bardzo ciekawą z punktu widzenia teoretycznego, której bliższe poznanie pogłębiło pod niejednym względem wiadomości ogólne o budowie materii. Praktyczne ich znaczenie wobec małego rozpowszechnienia jest jednak niewielkie. Poza omówionym już zastosowaniem dwutlenku ceru w technice oświetlenia gazowego można wspomnieć o napawaniu solami ziem ceryto- wych (najczęściej fluorkami) elektrod grafitowych w lampach łukowych, wskutek czego wysyłają one światło intensywnie białe. Szczawiany ziem rzadkich znajdują zastosowanie w lecznictwie („paramezyna”).

Zabarwione tlenki lantanowców używane są w ograniczonym zakresie do wyrobu specjalnych gatunków szkła i do barwienia porcelany: