Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Większość nadrenianów łatwo rozpuszcza się w wodzie. Nadrenian potasowy, KRe04, w zimnej wodzie rozpuszcza się jednak dość trudno, znacznie łatwiej w gorącej. Sól ta stanowi produkt wyjściowy do otrzymywania innych preparatów renowych.

Obok bezbarwnych nadrenianów typu MRe04 znane są także sole żółte lub czerwone o wzorze ogólnym MaReOj. Z niższych tlenków znane są: trójtlenek, ReO.i, powstający przez ogrzewanie Re207 z metalicznym renem w zatopionej rurze do 300°C (odmiana czerwona) lub przez redukcję siedmiotlenku dwutlenkiem siarki w roztworze stężonego kwasu siarkowego (odmiana niebieska), oraz brunatnoczarny rombowy Re02, otrzymywany przez redukcję siedmiotlenku w strumieniu wodoru w 300°C, Redukcja w wyższej temperaturze prowadzi do metalu.

Dwutlenek renu powstaje też przez utlenianie metalu z ograniczoną ilością tlenu. W postaci uwodnionej, Re02 uH20, tworzy się on (analogicznie do dwutlenku manganu) w wyniku redukcji nadrenianów w roztworze zasadowym.

Od tlenków tych jako od bezwodników kwasowych wywodzą się sole, a mianowicie nietrwałe zielone reniany, MReO/,, i brunatne re- niny, M2Re03. Te ostatnie są w wodzie trudno rozpuszczalne. Pod wpływem silnych środków utleniających przechodzą w nadreniany. Prócz tego otrzymano też sole tlenowe barwy żółtej, wywodzące się od Rev (podreniany), których wzory są analogiczne do wzorów orto-, piro- i metafosforanów.

Przez działanie wodorotlenkami litowców na trójchlorek renu, ReCl-j, otrzymuje się tlenek renu trójwartościowego w postaci uwodnionej, Re203 nH20.