Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Dwutlenek toru miał duże znaczenie w technice oświetlenia gazowego. Mieszanina dwutlenku toru (99,l”/») z dwutlenkiem ceru (0,9’l/ii) służy bowiem do wyrobu siatek żarowych w lampach gazowych (tzw. koszulek auerowskich). Jak wykazały badania Auera von Welsbach a, sam dwutlenek toru, wprowadzony do płomienia gazowego, emituje nieznaczną tylko część energii w postaci promieni świetlnych, aie już niewielki dodatek (0,9″,u) dwutlenku ceru, CeOj, powoduje przesunięcie maksimum emisji do widzialnej części widma.

Koszulki auerowskie wytwarzało się w następujący sposób. Koszulka w kształcie zaokrąglonego stożka, spleciona z włókien ramii, zostaje napojona roztworem azotanów ceru i tom użytych w odpowiednim stosunku. Po wysuszeniu koszulkę spala się, a pozostały szkielet złożony z mieszaniny tlenków i zachowujący pierwotny kształt, nasyca się roztworem kolodium dla zabezpieczenia od wstrząsów. Kolodium zostaje spalone podczas pierwszego zapałania lampy po założeniu nowej koszulki. Obecnie oświetlenie gazowe prawie całkowicie wyszło z użycia.

W ostatnich czasach znaczne ilości dwutlenku toru stosowane są w charakterze katalizatora do otrzymywania syntetycznej benzyny metodą Fischera-Tropscha (§ 220).

Fluorowcowe związki toru mają charakter typowych soli i pod wpływem wody ulegają hydrolizie w nieznacznym tylko stopniu.

Ćzterofluorek, ThF, otrzymywany przez przepuszczanie bezwodnego fluorowodoru nad czterochlorkiem w 400°C, tworzy biały proszek nierozpuszczalny w wodzie, topiący się w 1111°C. Wywodzące się od niego sole zespolone (fluorotorany) są niezbyt trwałe.