Kwas wanadowy

Pięciotlenek wanadu rozpuszcza się też w mocnych kwasach, co dowodzi, że obok charakteru kwasowego ma on również, aczkolwiek słabo wyrażone, cechy zasadowe. Roztwory zawierają prawdopodobnie wanad w postaci dodatnich rodników V02+ (lub może VO:1 h), odpowiednie sole nie zostały jednak otrzymane w stanie stałym.

Kwas wanadowy działa słabo utleniająco. Podczas rozpuszczania V2O5 w kwasie solnym następuje częściowe wydzielenie chloru i powstaje tlenochlorek wanadu czterowartościowego (por. wyżej, reakcja II).

Pod działaniem HiCb z wanadanów powstają żółte nadtlenowanadany o składzie MVO/(. Znany też jest nietrwały kwas nadtlenowanadowy, HVQi, barwy czerwonej.

Przez zadanie roztworu- wanadanu siarczkiem amonowym powstaje tiowanadan amonowy, (NH,,)3VS/,, wydzielający się po podparowaniu roztworu w postaci czarnofiołkowych kryształów, łatwo rozpuszczalnych w wodzie. Istnienie pięciosiarczku wanadu podawane jest w wątpliwość, znane są natomiast siarczki niższe, i być może VS.

Z pięciohalogenków wanadu znany jest jedynie fluorek, VF5, powstający przez bezpośrednie działanie gazowego fluoru na metal w 300°C. Tworzy masę krystaliczną o gęstości 2,18 g/cm:i, topiącą sie w 19°C i wrzącą w 47,9°C.

Łatwiejsze do otrzymania są tlenohalogenki VOF3, VOCI3 i (nietrwały) VOBr3. Pierwszy z nich łatwo łączy się z fluorkami litowców, tworząc sole zespolone o wzorze 2VOF3 3MF. Znane są też zespolone tleno- tluorki o składzie, wyrażonym wzorami 3MF 2V02F i 2MF V02F.

Tlenochlorek wanadu, VOCl3, otrzymać można ogrzewając pięciotlenek w strumieniu suchego chlorowodoru w obecności P2 0-, jako środka odwadniającego: V205 d «H01 = 2VOC1S -h 3H2<).

Przedstawia dość ciężką żółtawą ciecz o gęstości 1,836 g/cm3 i temperaturze wrzenia 127cC. Woda hydrolizuje go na pięciotlenek wanadu, z chlorkami litowców zespolonych tlenochlorków nie tworzy.

Leave a Reply