Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Sole żelazawe zawierają dwuwartcściowy jon żelazawy Fe2+. Większość z nich rozpuszcza się łatwo w wodzie. Do trudno rozpuszczalnych należą: siarczek, węglan, fosforan i fluorek. W roztworze, a także w postaci krystalicznych hydratów rozpuszczalne sole żelazawe mają barwę bladozielonkawą. Eoztwory wykazują odczyn słabo kwaśny na skutek zachodzącej w nieznacznym stopniu hydrolizy. Działają jako dość silne środki redukujące, same utleniając się przy tym na sole żelazowe. Redukują więc sole złota i srebra na wolne metale (I), sole rtęciowe na rtęciawe (II), dają się utleniać działaniem nadmanganianów (III), dwuchromianów (IV), fluorowców (V), kwasu azotowego, H202 itd. Ag+ + Fe2+ = Ag + Fe3+ f (I) – 2Hg2+ + 2Fe2+ =Hf2+ + 2Fe3+, (II) MnOF + 5Fe2 + -f 8H1 = Mn2+ + 5Fe3+ 4- 4HjO, (III) Cr202- + 6Fe2 i- + 14 H- = 2CJ+ + 6Fe3+ + 7H20, (IV) 2Fe2++ Ci2 = 2Fe3 + -p 2C1. ' (V)

Z powyższego względu znajdują dość często zastosowanie zarówno w laboratorium, jak i w technice. W roztworze sole żelazawe ulegają powoli działaniu nawet tlenu z powietrza częściowo przeciwdziała temu zakwaszenie. W roztworze mają też zdolność przyłączania tlenku azotu, przy czym barwią się na kolor ciemnobrunatny, prawdopodobnie na skutek powstawania jonów (Fe NO)2+.

Chlorek żelazawy, FeCl2, otrzymać można przez działanie suchego gazowego chlorowodoru na opiłki żelazne, przez redukcję bezwodnego chlorku żelazowego wodorem lub przez ogrzewanie soli uwodnionej bez dostępu powietrza. Tworzy bezbarwne kryształy układu heksagonalnego o tt. około 670°C i tw. powyżej 1000°C. Gęstość pary w tej temperaturze odpowiada wzorowi FeCl2. Chlorek żelazawy jest bardzo hygroskopijny i łatwo rozpuszczalny w wodzie (w 0°C — 50 g, w 20°C — 62,6 g, w B0°C — 78,3 g, w 100°C — 94,2 g na 100 g wody). Poniżej 76,5°C krystalizuje z wcdy czterohydrat w postaci bladozielonych kryształów jednoskcśnych, Z halogenkami litowców FeCl2 tworzy niezbyt trwałe sole kompleksowe typu MFeC] i MFeCl/,].