Związki zlotowe – ciąg dalszy

Cyjanek potasowy nie strąca osadu z roztworów chlorku zlotowego na skutek tworzenia się w roztworze anionów kompleksowych cyjano- złocianowych. W roztworach silnie zasadowych (pH>ll,6) powstają ainiony [AufCN]3-. Wobec niższych pH liczba koordynacji złota obniża się do 4. Po odparowaniu takiego roztworu wykrystalizowuje z niego cyjanozłocian potasowy K[Au(CN)/J 3/2H20 W postaci bezbarwnych kryształów łatwo rozpuszczalnych w wodzie. Pod działaniem kwasu solnego wydziela on cyjanowodór i przechodzi w cyjanek zlotowy, AU(CN):J 3H20 — bezbarwne kryształy, wydzielające się po odparowaniu roztworu.

Wodorotlenki litowców strącają z roztworów chlorku zlotowego żółto- brunatny bezpostaciowy osad wodorotlenku zlotowego, który po wysuszeniu nad pięciotlenkiem fosforu ma skład AuO OH.

Jest to związek amfoteryczny, rozpuszcza się bowiem zarówno w kwasach, jak i zasadach. Charakter kwasowy nawet przeważa, dlatego też zwykle nazywa się go kwasem zlotowym. Znane są też sole tego kwasu, zwane złocianami, np. KjAuOa] 3H20.

Odwadniany w 140—150°C kwas zlotowy przechodzi w trójtlenek Au203, ten jednak zaczyna rozpadać się już w 160°C, wydzielając tlen.

Sole, jakie złoto trójwartościowe tworzy z kwasami tlenowymi, są trwałe jedynie w obecności znacznego nadmiaru kwasów. Po rozcieńczeniu ulegają hydrolizie z wydzieleniem brunatnego wodorotlenku zlotowego. Kwaśne roztwory zawierają prawdopodobnie złoto w postaci kwasów zespolonych, jak np. H[Au(N03)/(] lub H[Au(S04)2]. Pierwszy z tych związków udało się nawet otrzymać w postaci krystalicznego hydratu o składzie H[Au(N0,3)4] ' 3H20. Znane są również odpowiednie sole zespolone, np. KfAufNO./J i K[Au(S04)2].

Złoto tworzy też szereg związków, jak AuO, AuS, AuCl2, AuS04, które na podstawie ich składu można by wyprowadzić od drugiego stopnia utlenienia. Przyjmuje się obecnie, że zawierają one obok siebie złoto jedno- 1 trójwartościowe. Tak np. chlorek należałoby formułować jako chlorozłocian złotawy: AuAu111],

Leave a Reply