Sole tytanu trójwartościowego

Przepuszczając parę czterochlorku tytanu zmieszaną z wodorem przez rozżarzone rury, otrzymać można trójchlorek tytanu, TiCl3, jako fioletowy proszek. Redukcję czterochlorku można też przeprowadzić w roztworze kwasu solnego cynkiem lub metodą elektrolityczną. Roztwór przybiera zabarwienie fiołkowe, właściwe jonom Ti3+. Po częściowym odparowaniu krystalizuje z niego sześciohydrat, TiCla 6H20. Sól ta znana jest w dwóch odmianach izomerycznych, odpowiadających odmianom sześciohydratu chlorku chromowego (§ 380). Odmianie fiołkowej przypisuje się wzór [Ti(H2O)0]Cl3, analogiczny do wzoru fiołkowej soli chromowej. Odmiana zielona trójchlorku tytanu odpowiada prawdopodobnie jednej z odmian zielonych CrCl3 6H20.

Siarczan tytanawy, Ti2(S04)3, otrzymać można w stanie bezwodnym przez redukcję elektrolityczną TiOS04 i odparowanie ze stężonym kwasem siarkowym. Jest to substancja stała barwy zielonej, nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w kwasie solnym lub siarkowym z zabarwieniem fiołkowym. Tworzy liczne sole podwójne z innymi siarczanami, spośród których sole rubidowa i cezowa RbTi(S04)2 12H20 (czerwona) i CsTi(SO/,)2 12H20 (czerwonofiołkowa) należą do grupy ałunów. ,

Sole tytanu trójwartościowego ulegają łatwo utlenieniu na związki czterowartościowe, działają więc silnie redukująco: z S02 wydzielają wolną siarkę, sole zlotowe redukują na złoto, które wydzielając się w postaci silnie rozdrobnionej, ulega adsorpcji na równocześnie powstającym koloidowym Ti02, tworząc zol intensywnie fiołkowy, analogiczny do purpury Kasjusza (§ 258).

Sole tytanu trójwartościowego dzięki własnościom redukującym znalazły pewne zastosowanie w analizie miareczkowej (oksydymetrii). Ponieważ jednak utleniają się one już pod działaniem tlenu z powietrza, należy wyłączyć dostęp powietrza do roztworu podczas przechowywania i samego wykonania analizy.

Leave a Reply