Blog o chemii nieorganicznej - chemia niemiecka Zamość

Związki zlotowe są nieco trwalsze od złotawych. Również spośród nich najłatwiejsze do otrzymania są połączenia fluorowcowe, które stanowią punkt wyjścia do wytwarzania innych.

Chlorek zlotowy, AuCl, powstaje przez działanie wilgotnego chloru na sproszkowane złoto w temperaturze około 200°C. Tworzy czerwone igły układu jednoskośnego o gęstości 4,67 g/cm3. Sieć prze, strzenna zbudowana jest z płaskich cząsteczek AuiCl,, których strukturę przedstawia wzór poniższy:

Ciepło tworzenia AuCl) wynosi 28,3 kcal/mol. Ogrzany do 250°C, rozpada się na pierwiastki. W atmosferze chloru pod zwiększonym 'ciśnieniem daje się jednak stopić w temperaturze 288°C.

Chlorek zlotowy jest bardzo higroskopijny. W wodzie rozpuszcza się łatwo, tworząc roztwory pomarańczowoczerwone. Mają one odczyn kwaśny i nie zawierają jonów Au3′. Wskutek dużej skłonności złota do tworzenia związków zespolonych powstaje podczas rozpuszczania kwas trójchlorooksozłotowy o wzorze HAuClyO]. Tworzy on sole (trój- chlorooksozłociany), spośród których sól srebrowa AgajAuClaO] jest trudno rozpuszczalna w wodzie.

Po zakwaszeniu wodnego roztworu chlorku Złotowego kwasem solnym zabarwienie jego zmienia się na jasnożółte wskutek powstawania kwasu chlorozłotowego H[AuCl4]. Związek ten może być też otrzymany bezpośrednio przez rozpuszczenie złota w wodzie królewskiej. Po odparowaniu kwas chlorozłotowy wydziela się z roztworu jako hydrat H[AuCb,] 4H2O w postaci żółtych igieł, rozpływających się w wilgotnym powietrzu i bardzo łatwo rozpuszczalnych w wodziie.

Sole kwasu chlorozłotowego, chlorozłociany, są przeważnie łatwo rozpuszczalne i krystalizują z roztworów w postaci hydratów, jak np. Na[AuCl4] 2H20, K[AUC14| 2H20, K[AuCl/J VaH20. Chlorozłocian sodowy, znany w handlu pod nazwą soli zlotowej, używany jest w fotografii do tonowania odbitek (§ 336) oraz w lecznictwie.

Bromek zlotowy, AuBr3 i kwas bromozłotowy, H[AuBr/J, otrzymuje się w sposób analogiczny do odpowiednich związków chloru. Związki bromowe są nieco mniej trwałe od chlorowych i ciemniej zabarwione, poza tym jednak zachowują się zupełnie podobnie. Natomiast przez działanie jodem na rozdrobnione złoto otrzymuje się nie jodek zlotowy, lecz złotawy. AuJ3 jest bowiem tak nietrwały, że może być otrzymany jedynie na drodze pośredniej w postaci ciemnozielonych kryształów, trudno rozpuszczalnych w wodzie. Nietrwałe są również kwas jodozłotowy H[AuJ4] i jodozłociany, np. K[AuJ4] barwy czarnej.