Dwutlenek wanadu, V02, otrzymuje się przez łagodną redukcję pięciotlenku, np, przez stapianie z kwasem szczawiowym. Jest on ciemnoniebieską, połyskującą substancją krystaliczną układu jednoskoś- nego o gęstości 4,654 g/cnrf Prażony na powietrzu lub też poddany działaniu stężonego HN02 przechodzi w pięciotlenek. Dwutlenek wanadu rozpuszcza się zarówno w kwasach, jak i zasadach. W tym drugim przypadku powstają sole, zwane wanadynami, którym w stanie krystalicznym odpowiada wzór M2[V4Ort] 7H20.
Czterohalogenki wanadu mają charakter raczej halogenków niemetali. Czterochlorek, VCb,, otrzymać można bezpośrednio z pierwiastków lub też przepuszczając przez rozgrzane do czerwoności rury parę tlenochlorku, VOCl3, zmieszaną z chlorkiem siarki i chlorem: – 4Y0C13 + 801 + OL = 2SO, 4- 4VC14. (I)
Tworzy ciężką oleistą ciecz barwy brunatnoczerwonej, wrzącą w 154°C. Para jego ma gęstość odpowiadającą wzorowi pojedynczemu, lecz nieco powyżej temperatury wrzenia następuje rozkład na stały VC13 i chlor. Pod wpływem wody czterochlorek hydrolizuje natychmiast na tlenochlorek VOCl2 (chlorek wanadylu) — substancję stałą, higroskopijną barwy zielonej, rozpuszczalną w wodzie z zabarwieniem niebieskim. Chlorek wanadylu powstaje też przez działanie stężonego HC1 na tlenek wanadu pięciowartościowego (11) lub przez redukcję tlenochlorku, VOCl3, cynkiem w zamkniętej rurze (III): V2Os -1- 6HC1 = 2VOCL + 3H20 + CL, (II) – 2 VOCl3 + Zn = 2 VOCL + ZnOl. (III)
Znany też jest bromek wanadylu, VOBr2. Przez długotrwałe gotowanie z bezwodnym fluorowodorem VCI4 przechodzi w czterofluorek, VF4 — substancję stałą, higroskopijną, barwy brunatnożółtej, ' Ogrzany ponad 300°C rozpada się on na trój- i pięcio- fluorek: – 2 VF4 = YF3 VFS.
Leave a reply