Cyjanek i tiocyjanian (rodanek)
8 czerwca 2015 | 
Author 
Własności fizyczne halogenków rtęciowych zestawione są w tablicy 95, § 345. Fluorek rtęciowy, HgF2, w stanie bezwodnym otrzymać można w postaci białych kryształków przez działanie chlorem na fluorek rtęciawy: Hg,F, +C13 = HgCL -r HgF2.
Z roztworu wodnego, otrzymanego przez rozpuszczenie tlenku rtęciowego w kwasie fluorowodorowym, wydziela się dwuhydrat HgFa 2H20, czym fluorek rtęciowy różni się od innych halogenków rtęci. Jego stopień dysocjacji w roztworze jest prawdopodobnie znacznie wyższy niż u chlorku, zarazem jednak ulega on daleko posuniętej hydrolizie.
Chlorek rtęciowy, HgCl2, ciężar cząst. 271,52, powstaje przez ogrzewanie stałego chlorku sodowego z siarczanem rtęciowym (I) lub też przez rozpuszczenie tlenku w kwasie solnym (II) i odparowanie roztworu: HgSOi + 2 Na< '1 - HgCl -r NtuSO ,. (I) HgO -r 2HC1 = HgCL H.,( i. (II)
Chlorek rtęciowy tworzy bezbarwne kryształy układu rombowego, nie zawierające wody krystalizacyjnej. Ogrzany w stanie stałym, sub- limuje już znacznie poniżej temperatury topnienia (stąd nazywany jest potocznie sublimatem) i tą drogą może być oczyszczony. Rozpuszczalność w zimnej wodzie jest niezbyt wielka, ze wzrostem temperatury silnie wzrasta (tabl. 98). Rozpuszczają go też ciecze organiczne, jak
Posted in Chemia